Welke argumenten zijn er op basis van de sterren op foto’s?

Door critici wordt er gewezen op het feit dat de sterren op de foto’s ontbreken. Dit zou kunnen duiden op vervalsing van de maanlanding. De lucht is namelijk donker en er is geen atmosfeer die het licht van de sterren (deels) tegen kan houden

Het maken van foto’s van sterren is erg moeilijk. Dit heeft te maken met het zwakke licht van de sterren. Om een zwak licht op te vangen heb je een lange sluitertijd nodig. De sluiter bevindt zich in het objectief of vlak voor de sensor. Hij moet ervoor zorgen dat er geen licht op de film valt, als er geen foto gemaakt wordt. Op het moment dat er een foto wordt gemaakt, gaat de sluiter open waardoor er licht op de film kan vallen. De sluitertijd is dan ook de tijd dat de sluiter openstaat bij het maken van de foto. Deze tijd kan je zelf variëren. Door de sluitertijd langer of korter te maken kan de hoeveelheid licht die op de film valt worden beïnvloed. Een kleiner sluitertijd zorgt ervoor dat er minder licht op de film valt. Met het diafragma kan de hoeveelheid licht die op de film valt worden bepaald. Het bestaat uit een gaatje in de lens, dat wijder en smaller kan worden. Hoe groot of hoe klein het gaatje is kan worden ingesteld. Hierdoor kan de hoeveelheid licht die door de lens gaat worden beïnvloed. Hoe kleiner het gaatje, hoe minder licht er door de lens gaat. Bij de meeste camera’s bevindt de sluiter zich in de camera zelf en het diafragma bevindt zich in de lens. Doordat het licht van de sterren erg zwak is, moet er een lange sluitertijd en een grote diafragma opening worden ingesteld.

De astronauten hadden echter niet de bedoeling om foto’s van de sterren te maken. wilden geen foto’s maken van de sterren. Als ze de langere sluitertijd en grote diafragmaopening hadden gebruikt om  sterren op de foto’s te krijgen, dan zouden de objecten die ze wél wilden fotograferen (het maanoppervlak en hun zelf daarop) onscherp en overbelicht op de foto komen.

Je kunt de foto’s van de maanlanding ook vergelijken met andere ruimtefoto’s van bijvoorbeeld het Internationaal Ruimtestation, de Hubble-ruimtetelescoop of de spaceshuttle. Ook op deze foto’s zijn geen sterren op de achtergrond te zien, simpelweg omdat ze niet op de foto hoefden.

Bovendien vond de landing plaats toen het nog ‘ochtend’ was op de maan. Op de aarde zorgt de atmosfeer ervoor dat het zonlicht over de hele lucht wordt verspreid. Hierdoor is de lucht helder overdag. Op de maan is er echter geen atmosfeer die het zonlicht kan verspreiden over de lucht, hierdoor is de lucht donker. Zelfs al staat de zon hoog aan de horizon, en is het volop dag, dan is de lucht er vlakbij zwart. Dus als je op de maan bent, zul je sterren ook overdag kunnen zien. Het maanoppervlak werd tijdens de landing fel verlicht door de zon. Het oppervlak van de maan is voor het grootste gedeelte een licht grijze kleur en is een goede reflector van licht. Vanwege dit felle licht werd de sluitertijd zo kort gemaakt, dat alleen net genoeg licht door werd gelaten naar de film om goede foto’s van de maan te maken.

De camera is dus ingesteld op het maken van een foto van een landschap of voorwerp dat sterk verlicht is. De sterren zijn echter zwakke lichtbronnen. In de korte sluitertijd hebben ze geen tijd om geregistreerd te worden door de film.

We hebben zelf ook foto’s proberen te maken van de sterren, terwijl de camera stond ingesteld op het maken van foto’s overdag. Anders gezegd: de camera stond ingesteld op het maken van foto’s van een goedverlichte situatie. Er was dus geen sprake van een langere sluitertijd of grotere diafragma opening. De foto hiernaast was het resultaat.

Op de foto zijn geen sterren te zien. Het licht op de maan was tijdens de landing feller dan het licht op aarde op een gewone dag. De sluitertijd van de camera’s die gebruikt zijn op de maan zal waarschijnlijk nog korter zijn geweest en/of de diafragma opening nog kleiner. Als het op aarde al niet lukt om foto’s van de sterren te maken met een camera instelling voor overdag, zal het maken van foto’s van de sterren op de maan met een camera instelling voor een dag op de maan zeker niet lukken.

Zelf konden de astronauten trouwens ook niet altijd de sterren zien. Ze konden alleen de sterren zien als ze in de schaduw stonden en ze helemaal waren afgeschermd van reflecterend licht van het maanoppervlak. Dan konden hun ogen zich aanpassen aan het donker waardoor ze de sterren wél konden zien. Dit is trouwens een herkenbare situatie op aarde. Als je op een heldere avond naar de hemel kijkt vanuit een felverlichte stad, zie je veel minder sterren dat wanneer je naar diezelfde hemel kijkt vanaf het platteland dat nauwelijks belicht is.

CONCLUSIE

Doordat de camera’s stonden ingesteld op het maken van foto’s van een felverlichte situatie, konden de zwakke lichtbronnen zoals sterren, niet op de film geregistreerd worden. Het argument dat NASA expres bij het vervalsen de sterren weg zou hebben gelaten van wegen hun positie, wordt ontkracht doordat de positie van de sterren op de maan niet tot nauwelijks verschilt met de positie van de sterren op de aarde. Ook hier worden alle argumenten ontkracht, waardoor er op basis van het ontbreken van sterren niet kan worden geconcludeerd dat de maanlanding in scène is gezet.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb