Als de wind stof met zich meeneemt op aarde, krijg je stofwolken. Die stofwolken worden veroorzaakt doordat het stof door de atmosfeer als het ware wordt‘optilt’. Als een atmosfeer namelijk dicht genoeg is, kan het kleine deeltjes als het ware ontzien van zwaartekracht. Deze deeltjes worden dan (in het engels) aerosols genoemd. Dit is ook waarom rook altijd blijft hangen in de lucht. Rook en stof zijn beide vaste aerosols. Doordat de lucht beweegt, zijn er krullen en lissen in wolken rook en stof te zien. Rook kan over een lange afstand worden gedragen door de atmosfeer. Omdat stof zwaarder is dan rook, zakken ze eerder naar beneden. Het stof komt daarna, door het bewegen van de lucht, overal terecht.

Dit gebeurd niet op de maan, omdat de maan geen atmosfeer heeft en de stof zich als het ware in een vacuüm bevindt. Er is dus niets wat de stof kan dragen. De zwaartekracht zorgt ervoor dat alle voorwerpen, ongeacht hun massa, dezelfde versnelling krijgen. Op de aarde wordt door lucht voorkomen dat sommige voorwerpen even hard vallen als andere. Lucht zorgt namelijk voor wrijving en zodoende voor weerstand. Hierdoor wordt de snelheid van het vallende voorwerp afgeremd. Omdat er op de maan geen atmosfeer is, die deze stofdeeltjes omhoog kan houden en later af laat remmen in hun val, zullen deze stofdeeltjes meteen naar het maanoppervlak vallen in de richting waarin ze zijn weggeblazen door de motor.

Bovendien had de maanlander een antenne die, als hij in contact kwam met het maanoppervlak, een signaal zou doorgeven zodat de astronauten zouden weten dat ze de motor uit moesten zetten. De motor zou dan worden uitgezet als de maanlander zich op nog 1,5 meter boven het maanoppervlak bevond. Wanneer de motor wordt uitgezet, wordt de bron, die ervoor zorgde dat de stof weggeblazen wordt, stopgezet. De stof die het uitgestoten gas omhoog hield, viel daardoor weer naar beneden. Aangezien het stof, toen de motor nog aanstond, van de maanlander werd weggeblazen, verplaatste het zich nog steeds in die richting, weg van de maanlander. Bovendien lande het stof voordat de maanlander landde, omdat de motor al voor de landing werd uitgezet. Hierdoor kwam er geen stof op de poten van de maanlander.

Een ander argument dat met stof te maken heeft is gebaseerd op de voetafdrukken die in het stof rond de maanlander te zien zijn. Er werd stof weggeblazen door de motor van de maanlander tijdens het landen. Hierdoor zou al het stof moeten zijn weggeblazen, maar toch zijn op foto’s duidelijk de voetafdrukken van de astronauten in stof te zien op maar enkele meters vanaf de maanlander. Dit duidt op het vervalsen van de maanlanding. Ook hier wordt weer vergeten dat er op de maan geen atmosfeer is.

Op de aarde zijn we aarde gewend dat de lucht ons helpt om dingen weg te blazen. De lucht die je bijvoorbeeld zelf wegblaast, duwt tegen andere lucht aan, en zo gaat het door. Als je bijvoorbeeld meel wegblaast, kan het een afstand van tientallen centimeters afleggen, terwijl je niet zover blies. Op de maan is er geen atmosfeer en dus ook geen lucht. De enige stof die wegwaait, is het stof die wordt aangeraakt door de gas die de motor uitstoot en wordt daardoor verplaatst. Ook het stof die door andere stof wordt geraakt, verplaatst zich. Uiteindelijk is dus alleen het stof dat zich onder en een beetje om de maanlander heen bevond verplaatst. De rest bleef gewoon liggen, bovendien is de laag stof die iets verder om de maanlander heen ligt iets dikker geworden, omdat op die laag nog het stof is gekomen dat is ‘weggeblazen’ door de maanlander.

Een ander argument voor het vervalsen van de maanlanding gebaseerd op het stof, is dat er helemaal geen stofwolk zou moeten zijn, omdat er helemaal geen atmosfeer is die de stofdeeltjes omhoog kan houden.

Dit kan worden verklaard doordat de motor gas uitstoot. Hoewel dit gas snel zal verdwijnen in het vacuüm, is het tijdelijk dik genoeg om wat stofdeeltjes omhoog te houden. Het gas botst tegen het maanoppervlak aan en verplaatst hiermee wat stof. De stof die wordt verplaatst botst weer tegen ander stof aan waardoor die ook weer wordt verplaatst, enz. Als het gas zo vervlogen is dat het het stof niet meer omhoog kan houden, zal het stof naar beneden vallen.

Conclusie

Ook bij dit onderwerp kunnen alle argumenten worden ontkracht. De stofdeeltjes verplaatsen zich alleen als ze in aanraking komen met het uitgestoten gas of als ze in aanraking komen met andere stofdeeltjes. Bovendien verplaatsen ze zich alleen in de richting waarin ze zijn weggeduwd. Doordat de motor voor de landing al is uitgezet kan het stof al neerkomen. Hierdoor is er geen stof op de poten van de maanlander te zien. Het stof wordt niet zo ver weggeblazen waardoor er om de maanlander heen een dikkere laag stof komt te liggen met daarin voetafdrukken. Kortom, de verschijnselen zijn goed te verklaren en er kan op basis van het stof niet vanuit worden gegaan dat de maanlanding in scène is gezet.