Kan op basis van de manier van communiceren worden gezegd dat maanlanding nep was?

Er wordt beweerd dat de vertraging, die er hoort op te treden bij communiceren via radiogolven over extreem grote afstand, afwezig is. Dit zou kunnen duiden op een gesprek met iemand op aarde, waaruit blijkt dat de maanlanding in scène gezet is. Dit wordt beweerd, omdat deze vertraging in de meeste documentaires afwezig is.

De maan staat niet altijd even ver van de aarde. Zij legt namelijk een elliptische baan af waardoor de afstand van de aarde tot de maan varieert van 405.500 km tot 363.345 km. De gemiddelde afstand is 384.450 km. We nemen aan dat radiogolven gemiddeld met de snelheid van het licht reizen (dus met 3,0*10^8 m/s). Dit gemiddelde klopt voor radiogolven in vacuüm. In een perfect vacuüm reizen radiogolven met de snelheid van het licht. Omdat het heelal geen perfect vacuüm is, zal de snelheid niet continu de lichtsnelheid zijn. De afstand tot de maan is gemiddeld 384.450 km dus dan kan er berekend worden wat de vertraging van de communicatie tussen de aarde en de maan zou moeten zijn.

De vertraging zou dus ongeveer 1,3 seconde moeten zijn. In veel fragmenten die in documentaires zijn opgenomen, is deze vertraging niet aanwezig, daarom zien veel mensen dit als een aanwijzing dat er gecommuniceerd werd met mensen op aarde in plaats van met de astronauten op de maan. Wanneer men bijvoorbeeld communiceert met iemand die 10 km verderop zit, is de vertraging nauwelijks merkbaar.

Een vertraging van 3,33*10^-5 seconde is in het dagelijks leven niet met het ‘blote oor’ merkbaar, een vertraging van 1,3 seconde uiteraard wel. Online zijn verschillende opnames te beluisteren, waarbij weldegelijk een vertraging van tussen de 1 en 2 secondes te horen is.

Geluid kan zich niet door vacuüm voortbewegen, maar de astronauten kunnen wel met elkaar en met aarde communiceren. Astronauten communiceren namelijk niet direct met geluid, maar via radiogolven. Radiogolven en andere elektromagnetische golven kunnen wel door vacuüm reizen. Deze golven reizen juist heel gemakkelijk door vacuüm. Hoe kan het dat radiogolven wel door vacuüm kunnen reizen, maar geluidsgolven niet?

Geluidsgolven zijn eigenlijk trillingen. Een trillend voorwerp brengt de lucht eromheen in trilling en deze lucht brengt de lucht daaromheen weer in trilling. Hierdoor kan het geluid zich voortplanten. Omdat er in vacuüm geen medium is dat meetrilt met het trillende voorwerp, zal geluid zich dus niet goed kunnen voortplanten. Dit kun je nabootsen door een geluid makend voorwerp onder een stolp te leggen en deze stolp langzaam vacuüm te trekken. Je zult zien dat het geluid steeds zachter wordt, totdat je uiteindelijk niks meer hoort.

Vroeger dacht men dat radiogolven ook een medium nodig hadden om zich voort te planten. Er werd vanuit gegaan dat in vacuüm een bepaald medium voorkomt, waardoor radiogolven zich kunnen voortplanten. Tegenwoordig weet men wel beter, radiogolven kunnen weldegelijk door vacuüm reizen. Dit komt doordat radiogolven (elektromagnetische golven) geen trillingen zijn, maar energie die zich voortplant. Je kunt ze beschrijven als golven, maar ook als een stroom fotonen (energie). Deze stroom fotonen kan zich door ‘niets’ voortplanten en heeft geen medium nodig.

Conclusie

Via radiogolven was het dus mogelijk om te communiceren in het vacuüm van het heelal. De astronauten onderling ondervonden geen vertraging, maar door de enorme afstand tussen de aarde en de maan, trad er wel vertraging op tussen het commandocentrum en de astronauten. Deze vertraging is weggeknipt uit de meeste documentaires, maar bij de originele opnames is deze wel te horen. Op basis van de communicatie kunnen we dus concluderen dat dit wel overeenkomt met de omstandigheden die van toepassing waren bij de maanlanding.